شهدا شرمنده ایم ...
و در مجال ماندنیم
وما هنوز در ماندابی خویش ،مانده ایم......
ما تبعیدی ها
که این قدر مرده به دنیا می آییم
و حریصانه
خون نابالغ خویش را درو می کنیم
تا چند جرعه بیش تر از دیگران
زمین را ببلعیم
ما تبعیدی ها
که سال به سال
شماره شناسنامه هامان
کم و زیاد می شود
ما تبعیدی های بی شناسنامه
بی هویت
ماتبعیدی ها که
باج میگیریم
تا برج بسازیم
باج می دهیم
تا به برج ها ، راهمان بدهند
بی آنکه بدانیم
خشت خشت این برج ها
روی نام فرشته ای است
روی نام شهید.....
منبع : از نام ها خبری نیست (اشعار مریم سقلاطونی)
+ دیوار ، دیوار ، دیوار ...
می ترسم دیوارها آنقدر بالا بروند که حتی دیگر خواب هیچ شهیدی را هم نبینیم.... وصدای گریه های نیمه شب هیچ پیرزنی را نشنویم که هنوز که هنوز است کوچه را آب و جارو میزند تا پسرش بیاید
دیوار ، دیوار ، دیوار...
می ترسم تکنولوژی و مدرنیته و زمان آنقدر مارا سرگرم خود کند که یادمان برود روزی گورستان هایمان شلوغ تر بودند از زایشگاه ها ....می ترسم آنقدر بین ما و جوان های دو سه قرن پیش تر دیوار بچینند که ندانیم برای آنها حجت حرف امامشان بود .....آنقدر دیوار بچینند که یادمان برود همه یشان یک دسته بودند ویک حزب و هدف شان یکی بود ! "جنگ جنگ تا پیروزی "
میترسم آنقدر بین ما و آنها و دیانت مان فاصله افتاده باشد که دل امام مان خون باشد از کارهایمان...
"الهی و ربی اهدنی صراط المستقیم "
بسم الله الرحمن الرحيم