22 اسفند ماه 84
تهران - دانشگاه صنعتی شریف
ساعت :10 صبح
اینجا مکانی است که نام دانشگاه را یدک می کشد ، یعنی محل رشد و فرهیختگی یعنی جایی که به فرموده امام (ره) کارخانه آدم سازی است ....دانشجویانش ( انسان شده هایش ) به نمایندگی انجمن اسلامی اش به خشم آمده اند ، نرده های دانشگاه را نقش برزمین کرده ، نیروی انتظامی تکاپویی خاص نشان می دهد برای جلوگیری و کاهش درگیری به وجود آمده در فضای درون و اطراف دانشگاه .
باز هم این جا همان کارخانه آدم سازی است ، انسان هایش دو دسته شده اند :عده ای دو جعبه چوبی حاوی استخوان و پلاک دو شهید گم نام را با دل و بر دست می برند ، عده ای هم دست هایشان را مشت کرده و ناسزا می گویند .
روشنفکرانش عقیده دارند دانشگاه محل تحصیل است و زندگی ، نه گورستان ....
تجمع کنندگان روشنفکر حصار ها را شکسته ، حتی دیوار صوتی را و فریاد زنان به حاملان دو شهید گم نام ، که ایضا ریش و سبیل دارند و برادرند و عقب مانده ، حمله کردند...
تعریف این جایش سخت است که تابوت های سرخ و سفید و قرمز پوش با چه وضعی زیر پا می روند و بعد ترش با چه شرمندگی به خاک سپرده می شوند .
در مستندی دیدم یکی از همان تحصیل کرده های روشن فکر به گروهشان لقب مردانگی و غیرت و بزرگی می داد.
این جا باز هم تهران است دانشگاه علم و صنعت شریف است...اینجا بهترین دانشگاه کشور است .
+ بدا به حال جامعه ای که شریف ترین تحصیل کرده های دانشگاه شریفش اینان باشند ،بدا به حال تحصیل کرده هایی که زیر پا گذاردن خون جوانان هم سن وسال هم وطنشان بالاترین درجه آزاد مردی و مردانگی و غیرت باشد .بدا به حال مایی که الگوهایمان و رفتار هایمان و اندیشه هایمان از غرب زدگی نشات گرفته است !
+مردانگی را باید از مردان بی ادعا آموخت نه شمایی که چون سرو قد کشیده اید ، چون کفتار می اندیشید و همانند روباه مکر می کنید و همه چیز را می بازید .
**آلبرتا ، دانشگاهی است در ایالت کانادا که عده کثیری از همان روشنفکران 22 اسفند 84 ، سال های بعد برای ادامه تحصیل به آنجا بورسیه شدند.
+ آقاو خانم دکترهای امروز و کارشناسان دیروز دانشگاه شریف ، مبارکتان باد میراث شریف آلبرتا
بسم الله الرحمن الرحيم