حسين به کربلا سفر مي کند.............واويلا............واويلا

 

آهسته گویمت نکند بشنود رباب !

از عمر اصغرش فقط چند روز مانده است..........

خدایاااااااااااااااا شکرت

خدایا به خاطر تمام چیزهایی که دادی،

ندادی،

ندادی بعدا دادی،
دادی پس گرفتی،


ندادی بعدا می خوای بدی،

دادی بعدا می خوای پس بگیری،

داده بودی و پس گرفته بودی،

اگه بدی پس می گیری،

پس گرفتی و  دادی،

پس گرفتی بعدا می خوای بدی،

اگه می دادی پس می گرفتی،

نداده بودی فکر می کردیم دادی و پس گرفتی،

خلاصه خداجون سرتو درد نیارم به خاطر همه شکر!!  

---

پی نوشت = خداوند همیشه  بهترین  های خود را به آنهایی می دهد  که حق انتخاب را به او می سپارند , پس "خدایا انتخاب با تو"

امروز چقدر هوا پاک بود و بارانی خدایا بخاطر بارش باران بعد ازماه ها : شکر

دارد باران می آید( زمان اجابت دعا )برای ظهور مهدی (عج)دعا کنید 

دیروز عید غدیر بود ................خداجونم به خاطر اینکه ولایت علی (ع)را به ما هدیه کردی هم شکر ...............باشد که به فرزندش مهدی فاطمه ادای دین کنیم

از همان روزی که دست حضرت قابیل
گشت آلوده به خون حضرت هابیل
از همان روزی که فرزندان “آدم”
زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید
                                                آدمیت مرد !
                                                گرچه  “آدم ” زنده بود.
                                                از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند
                                                از همان روزی که با شلاق و خون ،دیوار چین را ساختند
                                                آدمیت مرده بود.
                                                                                    بعد دنیا پر از آدم شد و این آسیاب ،
                                                                                    گشت و گشت،
                                                                                    قرن ها از مرگ “آدم ” هم گذشت
                                                                                    ای دریغ،
                                                                                    آدمیت برنگشت!

                                                                                    فریدون مشیری

 

خدایا
به که واگذارم می کنی؟
به سوی که می فرستی ام؟
به سوی آشنایان و نزدیکان؟ تا از من ببرند و روی برگردانند
یا به سوی غریبان و غریبه گان تا گره در ابرو بیافکنند و مرا از خویش برانند
یا به سوی آنان که ضعف مرا می خواهند و خواری ام را طلب می کنند
من به سوی دیگران دست دراز کنم؟ در حالی که خدای من تویی و تویی کارساز و زمامدار من …

خدای من
خواندمت پاسخم گفتی
از تو خواستم عطایم کردی
به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی
به تو تکیه کردم نجاتم دادی
به تو پناه آوردم کفایتم کردی

خدایا
از خیمه گاه رحمتت بیرونمان مکن
از آستان مهرت نومیدمان مساز
آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان…

فرازهایی از دعای عرفه

---

امروز حسین مکه را ترک میکننند .....امروز مسلم را کوفیان به وصال معبود میرسانند ومسل تسلیم  نشدن را در برابر ظالم به نمایش میگذارد.....لطفا میون اشکهای پاک وتوبه های شیرینتون من حقیر را اصلا فراموش نکنید که سخت محتاج دعایم

فرفره ها را باد برده است

دیروز یه بچه ای ازم پرسید: فرفره بلدی درست کنی؟؟همینطور که داشت توی چشمهام نگاه میکردمن به عالم بچگیم رفتم به اون روزهایی که از مهدکوک کاغذ رنگی کش میرفتم تا ببرم خونه برای داداش کوچکتر از خودم فرفره درست کنم ....تا غصه نخوره که چرا نمیتونه مثل من بره مهدکوک ..........وقتی میرسیدم خونه همش نگاش به کیف من بود تا نقاشیهامو ببینه ازم بپرسه امروز چه کار دستی بلد شدی؟؟و اینکه بازم یکی از خود کارهای بیک پدرم را کش بریم سرش فرفرمون را با پونز نصب کنیم .....بعدش هم دور تا دور اتاق اون قدر بچرخیم تا سرگیجه بگیریم یا از نفس  بیافتیم .......باتو هستم فرفره بلدی درست کنی؟؟؟دوباره تو چشمهاش نگاه کردم و گفتم آره ......رفتم یکی از کاغذهایی را که استادمون داده بود سر کلاس به عنوان حل تمرین برداشتم تا اینبار نه بعنوان چکنویس بلکه برای ساختن رویا ی بچگیم ازش استفاده کنم...........وقتی دخترک داشت بافرفره بازی میکرد  عینهو چیز ندیده ها....ازش پرسیدم تا حالا فرفره ندیدی؟؟؟گفت:نه.....پس باچی بازی میکنی؟؟ گفت با کامپیوتر و گیم و.....دلم براش سوخت .اطرافش پر بود از مدرنیته ولی با اشتیاق با یک فرفره ناقابل آنچنان سرگرم بود  که من موقع بچگیم دوست داشتم با یک آتاری بازی کنم ........... آره این روزها فرفره هارا باد برده ........                   فرق ماو بچه های امروزی تا بکجاست ؟؟؟!!!!دیشب خیلی به دوران بچگیم فکر کردم ...یادم افتاد به قلک  قرمز من ودادشم که مشترکا توش پو ل میریختیم و اصلا هدفی برای اینکار نداشتیم ..... فقط دوتایی پولامونا میریختیم توش تا سنگین و سنگینتر بشه ........شاید هم اگه قلکمون سفالی بودو پلاستیکی نبود زود میشکست وپولهاش را به قول مامانم آتیش میزدیم......آخرش هم یه روز وقتی مادرم خونه نبود ازطرف کمیته امداد اومدن در خونم صندوق صدقات را خالی کنند دوتایی بلندش کردیم  بردیم دم در و بخشیدیم به فقرا......حالا عکس العمل مامانم  بماند ......خودمون که هنوز  بعد ۱۵ سال به نادونیمون میخندم ...ولی به نظرم بهترین کار را کردیم ....ای کاش هنوز هم مثل بچگیهامون ساده وهمدل بودیم .......ای کاش

راستی شماهابا پولهای قلکتون چیکار میکردید؟؟؟؟؟ 

---

 یا صاحب الزمان عجل علی ظهورک

میدونم از موضوع وبلاگم خیلی فاصله گرفتم ولی دوست داشتم از بچگیم یه بار هم شده یاد کنم