ر ی کاوِِری : بازگشتن به بهشت آدم وحوا

دنیا حسود است ، بیش از آنچه فکرش را بکنی ...

اگر بداند چیزی را دوست میداری ، تمام تلاشش را می کند تا  پس بگیردش

وقتی بداند برای یک لحظه داشتن اش همه چیزت را میدهی ....

حتی اگر بداند قبل از آنکه از دستش بدهی تمام هستی ات را قربانی وجودش میکنی ....فرقی نمی کند

باز از تو میگیردش، قربانی هایت را هم میگیرد

حتی اگر پسران جعفر  باشند  یا  پسران ام البنین یا حتی برادر زاده شیر خواره ات

از حادثه ای که می گریزی آخر بر سرت می آید زینب

حتی اگر آن حادثه کربلا باشد وآن چیزی که همه وجودت را قربانی اش می کنی ح س ی ن

زینب جان فقط چند فرسخ مانده تا عمق فاجعه  قربانی هایت را شبیه عمویت ابراهیم به قربانگاه بیاور

آماده یشان کن برای رفتن ، برای زیبا رفتن

وچند سنگ کوچک برای راندن شیطان

رمی جمرات در پیش است

چاقوی ابراهیم نبی  سنگ می شکافد

اما چاقوی این نامردان  ، راس الحسین ...