مرحوم آيت الله مجتهدي تهراني در تفسير اين فراز از دعاي ماه مبارك رمضان مي فرمودند:

«بِاِحْسانِكَ يا غايةَ الطّالِبينَ»

يعني به حق احسانت اي كسي كه نهايت طالبين تويي!
يعني از هر جا كه آدم نااميد مي‌شود پيش خدا مي‌رود .

هر جا كه مي‌خواهي بداني دعايت مستجاب شده است، به دلت نگاه كن؛ ببين اگر نااميد از همه جا هستي، بدان كه آن دعا مستجاب شده است.

خدا خودش مي‌فرمايد:‌ به عزت و جلال خودم قسم كه قطع مي‌كنم اميد كسي را كه به غير از من اميد دارد

* و **

تا آدمي از غير نبُرد به او نمي رسد! بايد انقطاع ِ آدمي به بلوغ برسد تا طلبش به مقصد

و اگر كسي بر چيزي اصرار كند، بر دعائي همت بورزد و همه همّ و غمّش رسيدن به آن طلب باشد، خدا او را اجابت مي كند!

http://jelveh.charchoob.net/allah/0/34b.jpg

****به مقتضاى " و ما تشاءوون الا اءن يشاء الله"

طلب هر طالب بمشابه نيل مطلوبست

و به حكم" يحبهم و يحبونه"

عشق هر محب نتيجه عشق محبوب!

شرح دفتر دل - علامه حسن زاده آملي

 (دانلود نسخه موبایل دفتر دل)